کد مطلب:223726 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
صله ی اشعار در اسلام
ابن بابویه قمی باسناد خود از فضل هاشمی از حضرت ابو عبدالله جعفر بن محمد الصادق علیه السلام روایت می كند كه فرمود من قال فینا بیت شعر بنی الله تعالی له بیتا فی الجنة
كسی كه درباره ی ما شعری بگوید خداوند بنا می كند برای او خانه ای در بهشت بدیهی است منظور از شعر تنها تنظیم سجع و قافیه نیست بلكه بیان معارف اسلامی بوسیله این خاندان است كه لطایف رقیقه ی دین اسلام را در قالب الفاظ بهر زبان باشد بریزد و مقید كند تا بشر از آنها در ادوار بعد استفاده نماید اجر و صله آن شاعر خانه ای در بهشت است. [1] .
یا سایرا زایرا الی طوس
مشهد طهر و ارض تقدیس
ابلغ سلامی الرضا و حط علی
اكرم رمس لخیر مرموس
والله والله حلفة صدرت
من مخلص فی الولاء مغموس
انی لو كنت ما اربی
كان بطوس الفناء تعریس
و كنت امض الغریم مرتجلا
منسفا فیه قوة العیس
لمشهد بالذكاء ملتحف
و بالنساء و الثناء مأنوس
یاسیدی و ابن سادتی ضحكت
وجوه دهری بعقب تعبیس
لما رایت النواصب انتكست
و ایاتها فی زمان تنكیس
[ صفحه 140]
صدعت بالحق فی ولائكم
و الحق مذكان غیر منحوس
یابن النبی الذی به اقمع الله
ظهور الجبابر الشوس
و ابن الوصی الذی تقدم فی الفصل
علی البزل القناعیس
و حایز الفخر غیر منتقص
ولابس المجد غیر تلبیس
ان بنی النصب كالیهود و قد
یخلط تهوید هم بتمجیس
كم دفنوا فی القبور من نجس
اولی به الطرح فی النواویس
عالمهم عند ما اباحثه
فی جلد ثور و مسك جاموس
اذا تأملت شوم جبهته
عرفت فیها اشتراك ابلیس
لم یعلموا و الاذان یرفعكم
صوت اذان ام قرع ناقوس
انتم جبال الیقین اعلقها
ما وصل العمر حبل تنفیس
كم فرقة فیكم تكفرنی
ذللتها ماتها بغطیس
قمعتها بالحجاج فانخذلت
تجفل عنی بطیر منحوس
ان ابن عباد استجار بكم
فما یخاف للیوث فی الخیس
كونوا یا سادتی وسائله
یفسح له الله فی الفرادیس
كم مدحة فیكم یحبرها
كانها حلة الطواویس
و هذه كم یقول قاریها
قد نثر الدر فی القراطیس
یملك رق القریض قایلها
ملك سلیمان عرش بلقیس
بلغه الله ما یؤمله
حتی یزور الامام فی طوس
كسی كه درباره ی ما شعری بگوید خداوند بنا می كند برای او خانه ای در بهشت بدیهی است منظور از شعر تنها تنظیم سجع و قافیه نیست بلكه بیان معارف اسلامی بوسیله این خاندان است كه لطایف رقیقه ی دین اسلام را در قالب الفاظ بهر زبان باشد بریزد و مقید كند تا بشر از آنها در ادوار بعد استفاده نماید اجر و صله آن شاعر خانه ای در بهشت است. [1] .
یا سایرا زایرا الی طوس
مشهد طهر و ارض تقدیس
ابلغ سلامی الرضا و حط علی
اكرم رمس لخیر مرموس
والله والله حلفة صدرت
من مخلص فی الولاء مغموس
انی لو كنت ما اربی
كان بطوس الفناء تعریس
و كنت امض الغریم مرتجلا
منسفا فیه قوة العیس
لمشهد بالذكاء ملتحف
و بالنساء و الثناء مأنوس
یاسیدی و ابن سادتی ضحكت
وجوه دهری بعقب تعبیس
لما رایت النواصب انتكست
و ایاتها فی زمان تنكیس
[ صفحه 140]
صدعت بالحق فی ولائكم
و الحق مذكان غیر منحوس
یابن النبی الذی به اقمع الله
ظهور الجبابر الشوس
و ابن الوصی الذی تقدم فی الفصل
علی البزل القناعیس
و حایز الفخر غیر منتقص
ولابس المجد غیر تلبیس
ان بنی النصب كالیهود و قد
یخلط تهوید هم بتمجیس
كم دفنوا فی القبور من نجس
اولی به الطرح فی النواویس
عالمهم عند ما اباحثه
فی جلد ثور و مسك جاموس
اذا تأملت شوم جبهته
عرفت فیها اشتراك ابلیس
لم یعلموا و الاذان یرفعكم
صوت اذان ام قرع ناقوس
انتم جبال الیقین اعلقها
ما وصل العمر حبل تنفیس
كم فرقة فیكم تكفرنی
ذللتها ماتها بغطیس
قمعتها بالحجاج فانخذلت
تجفل عنی بطیر منحوس
ان ابن عباد استجار بكم
فما یخاف للیوث فی الخیس
كونوا یا سادتی وسائله
یفسح له الله فی الفرادیس
كم مدحة فیكم یحبرها
كانها حلة الطواویس
و هذه كم یقول قاریها
قد نثر الدر فی القراطیس
یملك رق القریض قایلها
ملك سلیمان عرش بلقیس
بلغه الله ما یؤمله
حتی یزور الامام فی طوس
[1] عيون اخبار الرضا ص 5.